La tierra de Ana, de J. Gaarder

  O xoves pasado, día 13 de Novembro, alumnos de 3º e 4º de ESO e de 1º de BAC xuntámonos, na nosa primeira reunión do club de lectura, para falar sobre o libro La Tierra de Ana de Jostein Gaarner.

  O libro repercutiu en cada alumno dun xeito distinto. Algúns notárono aburrido e interpretaron que a protagonista, Ana, era moi rara por terlle medo ao quentamento global. Pola contra algúns opinaron: "Hai que ter medo do quentamento global", xa que é un problema que nos afecta a todos. Tamén debatemos sobre unha das rarezas que se presentan neste libro, e é que hai un personaxe (referido sempre como "o rapaz árabe" ou "o mozo árabe") que aparece bastantes veces na novela e que aínda así non ten nome. Un de nós opinou que o árabe pode ser unha representación dos estranxeiros e que non recibe un nome posto que designa a unha colectividade, aos desherdados, aqueles cuxa voz non se escoita normalmente. Unha opinión que é aceptada pola maioría.

  A opinión á que máis ou menos chegamos é que o libro representa un intento de concienciar ao mundo da problemática do quentamento global. Aínda que fala tanto deste tema que chega a aborrecer. Por outra banda, tamén chegamos á conclusión de que a obsesión de Ana, a protagonista, por este suceso é comprensible, aínda que é unha obsesión demasiado grande.

  En definitiva, non nos gustou este libro. Non polo tema a tratar, que todos concluímos que era do máis interesante e preocupante, senón pola maneira de narralo. O libro estaba cheo de argumentacións científicas, ás veces repetitivas. Consecuentemente, no canto de implicarnos a nós como lectores na temática tratada logrou todo o contrario: alonxámonos do tema, non nos vimos implicados nel.

  Porén, todos estivemos de acordo en que a sensibilización respecto a depredación do ser humano sobre o medio era moi necesaria, nós mesmos sentímonos concernidos por el! Por iso, deixámosvos este enlace sobre o tema.
Por Miguel Burgo, 1º BAC