Esta vez na reunión do club de lectura do IES Xoan Montes, falamos do libro Qué blanca más bonita soy, escrito por Dolf Verroen.
Este libro fala da escravitude, xa desde o propio título, dende o punto de vista dunha nena. O libro mostra a normalidade que para a xente da época supoñía a existencia dos escravos, da idea de estatus e tamén o racismo da época. Neste mesmo libro tamén podemos ver moitos prexuizos da época sobre a muller, como o eu papel como nai, de aí que se valore as que teñan grandes peitos.
O libro é fácil de leer e moi entretido, pero ademáis describe moi ben a sociedade da época. Este libro aparentemente sinxelo, faite reflexionar sobre os erros que cometimos nun pasado non tan lonxano, e que non convén repetir no futuro, aínda que lendo as noticias, que tan a miúdo saltan nos medios de comunicación, sobre conflitos raciais parece que quizá non avanzáramos tanto como pensamos.
Por Saúl (3º ESO)
No hay comentarios:
Publicar un comentario