Silencio, de Fran Alonso

O xoves 18 de decembro,  reunímonos unha vez máis o club de lectura para falar sobre o libro Silencio . 

É unha historia que trata sobre un home que vive en Galicia e que se mudou a Madrid para buscar traballo como periodista.  Vivía nun piso moi solitario e no piso do lado, sempre sucedían feitos moi estranos, que moitas veces, deixábano ata sen dormir a causa da dúbida e da preocupación. Porén, el non facía nada para saber cal era a orixe de tales ruidos. Só maquinaba sobre eles.

Nós, ao falar sobre esta historia , chegamos a conclusión de que o autor nos quere transmitir a soídade que se pode chegar a sentir e que aceptamos feitos que nos parecen normais (como o de o ruído e os feitos estranos no piso de al lado) xa que o temos visto moitas veces. Cousa que mesmo non se debería facer porque, tal e como nos sorprendeu esta historia co seu final (o asasanito do neno que vivía no piso de al lado por o seu pai , e os ruídos que finalmente descubrimo que foron para disimular a tortura que lle facía ao neno) non sempre é normal o que sucede nin sucede o que creemos que é.

Por outra banda, algúns opinaron que era moi esaxerado que o home quedárase sen durmir a consecuencia dos ruídos que escoitaba e que lle afectara tanto na súa vida. Xa que, paradoxicamente, os sonidos que chegaban da casa do lado chegaron a obsesionalo de tal xeito que incluso modificou os seus hábitos de vida. Pero, non foi máis aló. Non quixo saber nada máis.

En xeral, pensamos que a mensaxe que transmitiu o autor é moi certa mais tamén que a historia foi demasiado cansina na súa lectura.

Por Mouna

14, de Jean Echenoz

Para acabar el año 2014 que mejor que proponerles la lectura de 14, de J. Echenoz tan aplaudida por la crítica.
Las reacciones a esta novela, en la que se condensa en 98 páginas la denominada Gran Guerra desde la perspectiva de su protagonista Anthime, joven de un pueblo francés llamado a filas, fueron muy diferentes: defensoras y detractoras del libro nos enzarzamos en una discusión. Unas destacaron ese comienzo cinematográfico, esas descripciones detallistas que rozan lo puntillesco, el hiperrealismo de gran calidad literaria, como la descripción minuciosa del contenido de sus mochilas, y que en ocasiones, llegaba a ser brutal y desgarradora. En cuanto a las detractoras, adujeron que los personajes estaban poco perfilados, que eran arquetipos, que no habían sentido emoción alguna en aquello que se narraba, que era distante, que no da una visión de la guerra, que parecía un ejercicio literario realizado por un burgués que no “se mojaba”, que no se pronunciaba ni sobre sus causas, ni sobre sus consecuencias. Quizá porque como se dice en la novela: “Todo esto se ha escrito mil veces, quizá no merece la pena detenerse de nuevo en esta sórdida y apestosa ópera. Además, quizá tampoco sea útil y pertinente comparar la guerra con una ópera, y menos cuando no se es muy aficionado a la ópera, aunque la guerra, como ella, sea grandiosa, enfática, excesiva, llena de ingratas morosidades, como ella arme mucho ruido y con frecuencia, a la larga, resulte bastante fastidiosa”.
A este respecto, también recomendamos la lectura de La gran guerra, de Joe Sacco. En él se cuenta lo ocurrido en la batalla del Somme en forma casi de película en blanco y negro, pues es un desplegable,con unos dibujos precisos y muy esclarecedores en los que aparece un campo de batalla.

Cine e Literatura: Na cerna da selva, de Pere Tobaruela

Para rematar o trimestre, limos un libro que nos remonta a unha realidade lonxana: África. Un continente moi descoñecido para a maioría do alumnado.
A través das peripecias de Xiao, o protagonista, achegámonos á historia de Ruanda, á súa espléndida xeografía, aos hetereoxéneos habitantes deste país tan atractivo, ás súas culturas e linguas... Da man de Dian Fossey, famosa investigadora da vida dos gorilas de montaña, coñecemos os perigos e as crueldades que padecen estes animais por parte dos cazadores furtivos e os intereses que moven o mercado negro.
É unha historia de descubrimiento, un rapaz de 16 anos atopa "na cerna da selva", o medo, a morte, a maldade e tamén o verdadeiro significado da amizade.
Que mellor película par acompañar esta breve pero inquietante novela que Gorilas en la niebla.
Con literatura, cine e un pouco de turrón rematamos esta primeira parte do curso.

Iqbal Masih

Universo Pitágoras, de Rocío Leira

Universo Pitágoras é un libro cunha temática especial: as matemáticas.
Desde o punto de vista da súa estrutura, está dividido en capítulos desordenados porque para doder continuar coa lectura é necesario resolver unha adiviña, cuxo resultado levarache ao capítulo que tes que continuar.
Desde o punto de vista do seu contido, narra a historia dunha nena chamada Xiana. O seu exame de matemáticas dá lugar a un soño no que ela ten que pasar por 7 mundos diferentes e conseguir unha chave, para o que ha de resolver unha adiviña. En cada mundo atoparase cos números capicúas, paradoxos, o código binario, os números pares, etc.
Na miña opinión este é un bo libro xa que o poden ler tanto as persoas ás que ler tanto as persoas ás que lles gusten as matemáticas ou non. E polo feito de que teñas que resolver un enigma para poder seguir lendo, fai que resulte entretido e divertido.

Por María Castro, 4º ESO

Una de mates - ¿Un billón?