Acabamos de ler no club dos pequenos a suxerente obra de Fanny Brit, un alegato contra a soidade e o vacío no que se ven inmersos moitos adolescentes que comparten connosco este mundo cambiante e cruel.

Os tres personaxes do título, como guías narrativos, mergúllannos en mundos completamente distintos e, con todo, complementarios. Como en A Divina Comedia de Dante, vemos o paso de Héléne, primeiro polo inferno, máis tarde polo purgatorio, e por fin alcanzando o ceo da man dun raposo vermello e de Jane Eyre, dous personaxes literarios, prototipos de intelixencia, valentía e adaptabilidade, xusto o que necesita a protagonista para poder superar todos os obstáculos froito da súa baixa autoestima. De novo a literatura como refuxio e inspiración, tamén no ámbito persoal. O Principiño de Saint- Exupéry lle amosa a esencia das relación humanas, o camiño a verdadeiro sentido da amizade …E despois, pouco a pouco, pequenos retazos de cor en tonalidades pastel ata a explosión cromática final que describe o cambio que se produce na protagonista, esa penosa metamorfosis vital que significa a perda da inocencia, o abandono da infancia para tomar as rendas da túa propia vida.
Visualmente, a ilustración resulta cautivadora e significativa. O debuxo en blanco e negro no principio, a medio camino entre a luz e a oscuridade, reflexa os sentimentos da pequena e a súa vida diaria triste e gris. Entre medias, a lectura de Jane Eyre, ela sempre de negro pero con toques de cores cálidos no fondo, que simbolizan a paixón e a súa determinación. Por último a raposa, de vermello brillante, como símbolo de enerxía e poder, un animal que se achega a Hélène, que non a desprecia como os humanos, que como en
Visualmente, a ilustración resulta cautivadora e significativa. O debuxo en blanco e negro no principio, a medio camino entre a luz e a oscuridade, reflexa os sentimentos da pequena e a súa vida diaria triste e gris. Entre medias, a lectura de Jane Eyre, ela sempre de negro pero con toques de cores cálidos no fondo, que simbolizan a paixón e a súa determinación. Por último a raposa, de vermello brillante, como símbolo de enerxía e poder, un animal que se achega a Hélène, que non a desprecia como os humanos, que como en
No hay comentarios:
Publicar un comentario