Vivimos nun mundo de sobresaltos preguntándonos cando volverá a ocorrer a seguinte matanza nun colexio, nunha mesquita, nunha sinagoga… Se ademais a mala fortuna cébase sobre nenos ou adolescentes, a sociedade sofre, dase golpes de peito, amosa as súas condolencias e volve ás súas casas ata a próxima vez. Non queremos buscar a orixe, pero o xerme do odio e a indiferenza está oculto na colectividade, nas familias cunhas normas laxas e nos colexios que actúan como garderías. E, mentres tanto, seguen medrando e educándose ao amparo das redes, onde aprenden a opinar, a calificar e a odiar.
A novela de Oppermann é creíble e sorprendente, dá a sensación de que é unha representación, non un relato. Os actores comparecen por separado nos distintos actos arroupados por un coro que ten unha vista panorámica da situación: están sós pero acompañados. Cada personaxe debe encararse co seu fado, unha proba final na que están espidos frente ao destino como os heroes clásicos. E de ahí sairá unha lección de vida.
Só esperamos que todos os adolescentes poidan ler este libro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario