Con De ratones y hombres, a adaptación da novela de John Steinbeck que realizou a ilustradora francesa Rébecca Dautremer, pechamos por este curso a andaina do club de Literatura e Imaxe. 
En De ratones y hombres, retrátase a miseria das clases baixas e o interior dos EE. UU. nos anos 30, durante a Gran Depresión. Lennie Small, un home grande e con discapacidade intelectual e George Milton, o seu “protector”, pois é intelixente e observador, percorren California na procura dun traballo. Teñen soñor, mercar unha terra da que sobrevivir. Finalmente son contratados nun rancho e a súa vida e os seus soños complícanse máis do que imaxinaban.
A novela gráfica, maravillosa e de gran forza visual, encantounos a todas. Algunhas leran a novela orixinal de Steinbeck, e a versión de Dautremer fíxolles entender a historia doutro xeito, porque as ilustracións dos personaxes e do contexto: burdeis, ranchos, paisaxe, son tan expresivos como a magnífica narrativa de Steinbeck. Chamounos moito a atención, precisamente o uso que da cor fai a autora, pois predominan os azuis, vermellos e brancos, iso si moi matizados e escuros, a ton coa narración, que nos recordaron dalgunha maneira á bandeira dos EE.UU.
Por outra banda, a novela fíxonos reflexionar sobre a Depresión, non só a dos anos trinta, senón tamén a de agora, ou máis ben a que vimos arrastrando dende 2008. De como as crises sacan o mellor e o peor do home, como empuxados pola desesperación de buscar unha vida máis fácil, podemos desprazarnos a longas distancias, no caso da novela, ou mesmo a outro país, no caso de moitas das que compoñemos o club. Da incomprensión, do desarraigo, pero, tamén, da esperanza.
En definitiva, animámosvos a que leades esta historia, tanto no seu formato orixinal, como na adaptación de Dautremer, porque ambas son excepcionales.
Por Ada (1º de BAC)
