Jane, el zorro y yo, de Fanny Britt

Polo alumnado de 3º PEMAR

Sabrina, de Nick Drnaso

 

Nesta primeira reunión do club de lectura de 1º de bacharelato sentámonos a debater sobre a novela ilustrada “Sabrina”, de Nick Drnaso. Unha novela realista, á vez que aterradora, pois nos ensina unha das facetas máis escuras da nosa sociedade.

No relato nárransenos os acontecementos ocorridos tras o secuestro e posterior morte de Sabrina, unha rapaza de vida relativamente normal ata o suceso. As únicas persoas realmente preocupadas polo seu paradoiro os días seguintes á súa desaparición eran os seus familiares máis achegados e o seu mozo, Ted; quen se traslada á casa do seu amigo Calvin nun estado de depresión extremo. Porén, o corpo de Sabrina é atopado e a noticia faise viral, tendo este feito graves repercusións psicolóxicas nas persoas máis implicadas no caso: Ted; Calvin; e os familiares de Sabrina, destacando a súa irmá.

Esta novela trata de ser un reflexo da crueldade da nosa sociedade ante estes casos, unha denuncia á inmediatez, ás conspiracións, aos medios de comunicación, ás redes sociais... e a todo o que conforma o noso presente. Vemos como a xente lle resta valor a un feito tan atroz por buscar respostas fáciles e rápidas, pois iso é ao que nos teñen acostumados: a respostas inmediatas; non a reflexionar sobre que estamos a facer como sociedade. Preséntansenos situacións de todo tipo, con personaxes de toda clase: persoas crentes nas conspiracións, medios de comunicación sensacionalistas, aqueles que se cren donos da verdade, outros que só buscan chamar a atención... E dentro de todo este caos están os protagonistas, persoas comúns intentando afrontar o seu duelo que se ven bombardeadas polos ataques desta sociedade frívola e carente de empatía. Mais ao final, como adoita acontecer, a xente atopa outro caso que comentar e esquécese de Sabrina; deixando aos nosos protagonistas sumidos en dor e cun duro futuro que enfrontar sen o seu ser querido.

Trátase dunha lectura difícil, que nos incita á reflexión e que nos deixa grandes ensinanzas; á vez que un forte desacougo no noso porvir. Como chegamos a esta sociedade? Por que o ser humano é tan cruel? Que estamos facendo mal? Son algunhas das preguntas que nos deixa esta moi recomendable novela gráfica.

Por Rachel, 1º Bac

Un hijo, de Alejandro Palomas

 Este es el primer libro del club de lectura que leemos este año los alumnos de 3ª.

Guille, un niño que nos conmueve con su dulzura y valentía y nos enseña la fortaleza que tiene.

La temática gira entorno a Guille, un niño de nueve años aparentemente feliz al que le gustan los cuentos de hadas, la danza y en especial de mayor ser Mary Poppins. Él vive con su padre ya que su madre está ausente por trabajo desde hace tiempo y él le manda cartas para contarle su día a día, ya que tiene una fuerte conexión con ella y la echa de menos. En el colegio tiene una buena amiga paquistaní llamada Nazia a la que tiene mucho aprecio y le cuenta de todo; y a la que intenta ayudar, puesto que al pertenecer a una cultura distinta hay cosas que a Guille no le parecían encajar.

Al querer ser Mary Poppins su profesora Sonia se preocupa y lo envía a sesiones con la orientadora María, la que poco a poco, va a ir ganando su confianza para que él empiece a revelarle todo lo que sabe y siente por medio de dibujos y conversaciones, y esta, se ve en la obligación de entenderle y averiguar el gran misterio que esconde Guille.

Al principio la novela parece ser algo normal y superficial pero al seguir te das cuenta que es muy conmovedora y se puede aprender mucho del protagonista a pesar de ser un niño.

Por Nesta, 3º ESO

Sonríe, de Raina Telgemeier

¿Qúe aprendí con este libro? ¡Que hay que tener cuidado con el suelo! 

Raina, la protagonista, solo quiere ser una chica normal, pero se tropieza y se rompe los dos dientes incisivos. 

Los meses siguientes serán una tortura para ella: tiene que pasar por una operación, ponerse brackets metálicos, llevar un horrible casco y hasta le ponen dos dientes postizos. Pero además, tiene dificultades con sus amistades y problemas amorosos. Y por si fuera poco, tiene que lidiar con su familia y con ella misma, que nunca sabe lo que quiere y lo que no. Ahora quiere una cosa y después no. O sea, una vida bastante parecida a la mía y a la de cualquiera de mis amigos.

 Me vi reflejado en Rania en momentos en los que se nota que tiene miedo a lo desconocido y al dolor, pero me hizo darme cuenta de que muchas veces tenemos miedo a cosas que sólo están en nuestra imaginación. Por ejemplo, yo sé que no valgo más ni menos porque lleve un aparato en los dientes, o por si mi aspecto es diferente al de los otros, pero no puedo evitar sentirme avergonzado y tener miedo a las burlas.

 ¿Cambiaría algo? La protagonista se quedó sin novio por no atreverse a hablar con él. Me di cuenta de que a veces la vergüenza nos impide hacer cosas que nos gustaría hacer. Es como un freno. Así que procuraré tenerlo en cuenta.

Por Quirino, 2º ESO

Nova convocatoria

Dos bajo canasta, de Luca Cognolato

  El Palo, un chico que siente pasión por este deporte. También nos introduce en algunas reglas, conceptos y da datos sobre grandes figuras de la NBA. 

 La temática gira entorno al baloncesto. En el libro se nos cuenta la historia de

    En la historia se narra que el protagonista llega a una nueva ciudad y en ella no percibe que haya mucha afición por el baloncesto, su deporte favorito, por lo que no logra sintonizar muy bien en un principio con su nuevo entorno. Pero un día, de forma casual, coincide con el Flojo, que lo ve encestar bolas de papel en una papelera y le habla de un equipo entrenado por un profe de matemáticas (apodado 8x8) en el que podrían entrenar. También conocen a una pareja de chicas, que “les hacen tilín”, les caen bien. Esto hace que se metan en líos por el ex novio de una de ellas. pero no os voy a contar toda la historia. 

  Si queréis saber más, pillar el libro en la biblioteca y leedlo. Tan sólo decíos que los componentes del equipo de 8x8 son muy variopintos y entretenidos. Merece la pena conocerlos.

Por Pablo, 1º ESO

De fábula, de Juan Pablo Heras

Este libro, que nos permitiu entrar en contacto co xénero do teatro, algo ao que non estamos acostumaos, estaba baseado nas fábulas de Esopo e por cada fábula de Esopo inventaban unha historia teatral relacionada dun instituto ou de persoas do mundo contemporáneo. 

 En xeral , gustou moito, sobre todo ás persoas que se vían identificados en historias. Unha da que máis triunfou entre nós foi a da clase antes do exame na que aparecía o que pensaba cada un, en concreto, gustou moito o neno disléxico. Outras que tamén gustaron foron a da biblioteca e a de dous profesores nunha cafetería. En resumo, un libro moi interesante, e recomendable para achegarse ao xénero teatral.

Ramón (3º ESO)

Thornhill, de Pam Smy

Nesta asemblea do club de lectura de 4º da ESO e 1º de BAC reunímonos para comentar a novela gráfica “Thornhill” da autora Pam Smy. 

 A trama intercala presente e pasado para contarnos unha historia de bullying. Preséntansenos dúas protagonistas femininas con vidas similares: ambas séntense soas e abandonadas e carecen de amizades. A primeira, Mary, é unha rapaza orfa que sofre abusos por parte das súas compañeiras de orfanato. Os seus únicos momentos de paz son aqueles en que confecciona as súas marionetas, as cales son as súas únicas amigas. A súa historia coñecerémola a través dun diario. Despois está Ella, cuxa historia coñeceremos a través de ilustracións. Ao comezo da novela múdase preto do orfanato; xa abandonado. Dende ahí irá descubrindo a vida de Mary... 

 Ao comezo, a trama avanza lentamente e dásenos tempo de coñecer os personaxes, o cal foi bastante acertado en canto a que amosaba de forma realista o que sofre unha vítima de bullying. Achegándonos ao final a historia decae, xa que se sinte moi precipitado e pouco argumentado. Un factor moi importante da historia foron os adultos, que se mostran ausentes e carentes de empatía. Algúns, como a profesora ou Kate, ven o que está a pasar, pero deciden non inmiscirse porque Mary nunca pide axuda e non queren problemas. Tamén destaca o pai de Ella como unha figura adulta ausente. Isto sustenta, de certa forma, a decisión final dela. Por último, fai falta mencionar á acosadora, quen ten unha trama inconclusa. Porén, esta foi unha decisión acertada, xa que deixa lugar ás interpretacións que lle queira dar o lector; sen enaltecer ou condenar a ninguén.

 En resumo, a obra tivo un bo comezo, mais foi decaendo conforme se achegaba ao seu final. A representación dos personaxes, sobre todo dos adultos, foi un dos seus mellores puntos e axuda a que o lector sinta empatía coa situación que se está a vivir. 

Un libro recomendable para aqueles que ven máis aló da historia.

Rachel, 4º ESO

Cuando pasé al oro lado del muro, de William Sutcliffe

O luns 10 de febreiro, o club de lectura de 3º reuníuse para falar do libro Cuando pasé al otro lado del muro, escrito por William Sutcliffe. 

 Este libro falaba dun rapaz chamado Joshua, o cal vivía nunha cidade dentro dun enorme muro onde “todo era perfecto”. Pero un día, Joshua decidíu descubrir o que había ao outro lado do muro, onde a xente vivía moito peor que nesas cidades supostamente perfectas, e sendo atacadas constantemente por estas. 

 Na reunión, falamos de que a historia non é tan ficticia como parece. Un exemplo pode ser que nesas cidades había unha relixión predominante, o que nos fai darnos conta de algo que ocorre na realidade: non aceptar ás persoas dunha relixión distinta ou que non creen en nada. Outro exemplo pode ser como os mandatarios das cidades ignoraban á xente de fóra que precisaba axuda, e incluso as atacaban sen elas facer nada. Podemos comparar estas situacións coa realidade perfectamente. 

 Outro tema a falar na reunión foron os personaxes, como a nai do protagonista. Esta muller parecíanos que non se preocupaba do seu fillo, pero démonos conta de que era máis do que aparentaba. 

 María (3º ESO)

Basura, de Gerda Raidt

     Abres o libro e a imaxe impáctate: trátase dunha das vías para chegar ao cumio do Everest, a máis alta e a máis fermosa montaña do planeta. E daste de conta de que é un vertedeiro; os miles de alpinistas que alí chegan levan décadas acumulando 50 toneladas de varredura. 

O planeta xa non aguanta máis, e xa vai sendo hora de facer chegar á poboación, sobre todo aos cativos, os homes e mulleres do futuro, uns cantos datos que non coñecen ou non lles deixan coñecer.

O libro de Gerda Raidt é didáctico, ameno, magnífico. Explica de onde procede e a onde van os nosos desperdicios, se os ocultamos ou os reciclamos, e o por que de envíalos a outros países - aos pobres, claro- para que os nenos de alí enfermen, e non os nosos. O terrible das moreas de residuos no mar, no espazo, na Lúa. 

Pero o libro tamén presenta grandes oportunidades, o refugallo pode ser tamén un laboratorio para achegarnos á vida dos homes e mulleres prehistóricos e dos animais xa desaparecidos. En positivo, podemos ensinarlles ás novas xeneracións a importancia da reciclaxe, a conservación dos espazos naturais, a non proliferación do reboutallo radioactivo. Esta viaxe que nos propón a autora alemá é unha das últimas oportunidades que nos quedan, a pracenteira divulgación pedagóxica. Neste caso, un grito contra a negación. 

Rula busca su lugar, Inseparables e Juul

Nesta reunión do Club de Lectura “enfrontámonos” a tres álbumes ilustrados: Inseparables e Rula busca su lugar, ambos con ilustracións de María Girón e texto de Mar Pavon. E, o terceiro libro foi Juul, escrito por Gregie de Maeyer, e con ilustracións de Koen Vanmechelen.

 Ao principio non entendíamos o porqué de ter que ler “libros infantís”, nós que xa vamos nos últimos niveis do instituto, porén, pronto nos demos conta da capacidade das imaxes para transmitir a narración, e sobre todo, até que punto a escaseza de texto non restaba nin un átomo de forza á historia. 

 Os tres álbumes ilustrados falan de aceptación. A nós mesmos, así vemos como Juul non é quen de cumplir as expectativas dos demais, e a visión que nos dá o autor deste feito terá un final dramático. En Inseparables, Clara, a protagonista, todo o contrario que Juul, dá unha lección de adaptación ás propias limitacións, fainos partícipes da súa felicidade. Pola súa banda, Rula consegue, coa forza das imaxes, dar a visión dos inmigrantes sobre unha nova cultura e de como son recibidos nos países aos que acoden buscando unha vida mellor, así como de aquelo que abandonaron e deixaron atrás.

 Juul, un libro aparentemente infantil que sen embargo é capaz de reflictir tan duramente o tema do bullying, tan presente na adolescencia e os centros escolares. 

Os tres álbumes suscitaron fondos debates, sobre eses temas, sobre como nos ven os demais, como xulgamos aos diferentes, o difícil que é encaixar. Sobre todo pareceunos moi duro o de
 Sara, 4º ESO

Aplicación instantánea, de Carlos Negro

Comezamos o ano 2020, falando no Club, dun libro cheo de poemas que nos veñen a falar de obstáculos diarios, feminismo e machismo, violencia de xénero, adolescencia, como feren as palabras incorrectas ou como ninguén neste mundo vén ser perfecto; todos estes problemas que nos atormentan ou estresan día a día están recompilados neste marabilloso libro, Aplicación Instantánea de Carlos Negro .

Na nosa opinión este libro pode servir para que a xente (especialmente os adolescentes) se identifiquenco cos versos do autor, e nalgúns casos pode axudarnos a comprender malas ou difíciles épocas da nosa vida. Doutra banda cremos que é un libro marabilloso e moi expresivo,conseguindo que con poemas de poucas palabras, espértense diversos sentimentos e emocións en nós. En resumo o libro é moi bo, ten un moi bo vocabulario (é entendible) e ademais é moi elocuente. 

 Sara (3º ESO)